Rodzaje pieców z podajnikiem

Wiele osób błędnie sądzi, że kotły z podajnikiem powstały kilka lat temu. Jednakże, jak to zwykle bywa, historia jest przewrotna. Okresem największego rozwoju techniki spalania węgla był wiek XIX i początek wieku XX. Wtedy węgiel był podstawowym paliwem w przemyśle, transporcie i nierzadko też w ogrzewaniu. W latach 30 ubiegłego wieku zaczęły pojawiać się urządzenia do złudzenia przypominające współczesne wynalazki. Do Polski kotły podajnikowe przywędrowały w połowie lat 90. Obecnie rozróżniamy kilka rodzajów kotłów z podajnikiem. Różnią się one zazwyczaj typem mechanizmu podawania oraz technologią spalania paliwa.

Kotły z podajnikiem ślimakowym

W przypadku palnika retortowego paliwo podawane jest od dołu do „garnka”, w którym pali się tylko wierzchnia jego warstwa. Popiół spada górą poza palnik. Opał w tego typu piecu spala się współprądowo. Podobny proces znaleźć można w kotle górnego spalania, rozpalonym od góry, z tą różnicą, że w tym wypadku opał jest stale dokładany od spodu. Dużą zaletą pieca z palnikiem retortowym i podajnikiem ślimakowym jest fakt, że spala bardzo czysto. Całość substancji lotnych procesu przechodzi tu przez żar i ulega spopieleniu. Używane w piecu retortowym palniki i ślimaki produkowane są zarówno ze stali jak i z żeliwa.

Kotły z podajnikiem rynnowym i tłokowym

Podajnik rynnowy nazywa się tak, ponieważ ogromnie przypomina rynnę, przez którą przejeżdża paliwo. Z jednej strony wpychane jest ono przez podaj nich ślimakowy, z drugiej popiół spychany jest do popielnika. W przypadku kotła z podajnikiem rynnowym powietrze podaje się od spodu rynny, przez szereg otworów w jej końcowej części. Podajnik tłokowy natomiast jest czymś pomiędzy kotłem zasypowym, a palnikiem rynnowym. Zaopatrzony jest w nieduży ruszt lub performowaną płytę z nadmuchem od spodu, o większej powierzchni niż ta, która występuje w palniku rynnowym. Paliwo w tym wypadku przesuwane jest za pomocą tłoka, a nie ślimaka. Podajnik tłokowy najlepiej toleruje niewymiarowy opał.